Tango, wijngaarden en allerlei belevenissen

En zo gingen we naar Buenos Aires. Wat een gave en bruisende stad. Sommige wijken doen Europees aan, andere voelen meer tropisch met huisjes in allerlei kleuren.

Buenos Aires is verrassend. Slenter je over straat, dan kan er zomaar ineens voor je neus een paartje een tangoshow opvoeren. Of een folkloredans, die ik heel oneerbiedig typeer als gezwaai met doekjes. (Zal vast diepe betekenis schuil gaan achter elk zwaaigebaar, maar die moet ik jullie schuldig blijven).

Na een paar mooie dagen in bruisend Buenos Aires, hadden we behoefte aan natuur en het vooruitzicht van wijngaarden lonkte. Dus op naar Mendoza.

Op een bloedhete zondag kwamen we in het uitgestorven stadje aan. Daar was het zo heet, de mussen vielen van het dak. Letterlijk.

Nietsvermoedend liepen we keuvelend over straat, totdat ik ineens met mijn voet in slipper tegen iets doffigs, zwarigs aanschopte. Ik keek naar beneden en...daar lag ie. Een morsdode vogel met zijn oogjes wijd opengesperd. Alsof hij ook een beetje geschrokken was van mijn schop die hem bruut stoorde in zijn welverdiende rust in het hiernamaals. Ieeh. Gegild heb ik.

Deze schok was ik echter snel te boven, want de dag daarna gingen we naar Maipu. Salta zelf zag er op een maandag ook totaal anders uit dan op zondag. Overal liepen mensen, de straten waren gevuld met toeterende auto's en overal winkeltjes en cafés. Maar wij hadden andere plannen.

Maipu onveilig maken. Daar hebben we fietsen gehuurd en hebben we allemaal wijngaarden bezocht. Wat een fijne dag! Wijn proeven die door de wijnmaker zelf wordt ingeschonken bij de ene bodega, uitkijken op bergen en uitgestrekte wijngaarden bij een andere, drinkend van een flight van wijnen, terwijl een condor (of andere grote roofvogel, pin me daar niet op vast) een klein luchtshowtje voor ons opvoert. Daar zaten we: gelukkig.

Dit genieten smaakte naar meer. De dag daarna hebben we gedineerd bij Itazuingo (wie kent t niet ;-). Om te vieren dat we 3 jaar bij elkaar zijn, nam Jostein ons uit eten naar een huis-en tuinkamer restaurant.

Wauw. Wat een gaaf huis, lekker eten en drinken en leuke sfeer. Na een warm welkom van de eigenaar, werden we uitgenodigd om lekker in zijn huis en tuin rond te lopen. Steeds werden er nieuwe drankjes en hapjes naar ons toegebracht. Daarna werden we begeleid naar onze tafel waar de hapjes alleen maar nog lekkerder werden.

Maar genoeg mondain genieten. We gaan ons de komende dagen kwijten aan de plicht die je hebt als reiziger in dit land vol indrukwekkende landschappen: bewonderen en onder de indruk zijn van de Argentijnse natuur. Berg-, maan-, en woestijnlandschap: here we come.

Na een copieus diner met 3 uur slaap stappen we bibberig in de bus. Maar het lot is met ons en we rijden 3 uur tot de eerste stop. Na deze 3 comateuze uren zijn we weer fit genoeg. Tijd om ons tegoed te doen aan de prachtige natuur die Argentinië te bieden heeft. We begeven ons in een prachtig landschap tussen mooie bergen en indrukwekkende rotsformaties. De kleurschakeringen veranderen continu door de zon en wolken die ook steeds veranderen. Dit spel van licht en kleur zou ik wel altijd naar willen kijken.

Dit smaakt naar meer. We trekken naar San Agustin waar we de Valle Fertil bezoeken. Daar is het landschap nog gaver en extremer: Rare maanlandschappen die beelden oproepen van dinosauriërs en star trek. We rijden daar doorheen met een konvooi en stappen steeds uit om het mooie landschap te aanschouwen. Ik treuzelde een beetje, zodat ik even alleen liep en echte stilte ervaarde in dit mysterieuze woestijngebied.

We hebben de smaak te pakken en trekken door naar Bolivia. Morgen starten we met een vierdaagse tour langs allerlei moois: flamingo's, lama's, geisers, rotsformaties en de tour eindigt in de zoutvlaktes. Een landschap met alleen maar zout en lucht, zover als je kunt kijken. We zijn super benieuwd!